Hi, ik ben Jolein

'Lang was mijn cyclus afwezig'
Ruim 3,5 jaar lang bleef mijn menstruatie uit. In medische termen: amenorroe. Wat begon als zoektocht naar fysieke gezondheid, werd een reis naar binnen. Dit signaal van mijn lijf zat namelijk véél dieper. Mijn lijf riep al wel langer om aandacht en achteraf heb ik die signalen genegeerd. Ik was namelijk te druk met doorgaan, presteren, bewijzen, optimaliseren en voldoen…
Dat mijn cyclus uitbleef was geen pech of toeval, het was een boodschap. Een teken dat mijn lichaam niet genoeg veiligheid en energie voelde. Een spiegel voor alles wat ik wilde wegduwen of controleren. En hoewel het een tijdje duurde voordat ik het kon begrijpen, werd het uiteindelijk een proces van vertragen, verzachten en terugkeren naar mezelf.

'Het masker van gezond gedrag'
Ik deed wat veel vrouwen doen: ‘goed voor mezelf zorgen, volgens de boekjes’. Gezond eten, veel sporten, werken aan persoonlijke groei. Maar onder die gewoontes schuilde een andere laag: perfectionisme, willen voldoen aan idealen, bewijsdrang en een diepe angst om tekort te schieten. De wereld vraagt ons tegenwoordig vaak om ‘alles’ te zijn: succesvol, zorgzaam, fit, sociaal, energiek, kalm. En dus bleef ik mezelf pushen, (fysieke) grenzen verleggen, mezelf uitdagen en altijd nét wat meer vragen.
Totdat mijn lichaam duidelijk zei: ‘stop’. Dat deed het eigenlijk al jaren, maar nu riep ook mijn hoofd het hardop. Dat masker van ‘gezond gedrag’ beschermde me niet, het hield me gevangen.

'De controle loslaten'
Loslaten was de moeilijkste stap die ik moest nemen. Jarenlang hield ik vast aan controle want dat was hetgeen waar ik me goed bij voelde. Controle over mijn uiterlijk, over voeding en beweging, over mijn prestaties en mijn emoties, omdat ik dacht dat het me veiligheid gaf. Maar ik ontdekte dat echte veiligheid niet komt van beheersen, maar door vertrouwen. Mijn lichaam dwong me te vertragen en echt te luisteren. Ik leerde mezelf toe te staan om te rusten, minder te pushen en zachter te zijn. Stappen nemen vanuit liefde naar mezelf toe, niet vanuit angst. Dit kwetsbare proces bracht veel twijfel, onzekerheid en verdriet met zich mee, maar ook groei, zelfcompassie en enorm veel veerkracht.

'Wat ik nu weet over gezondheid'
Gezondheid gaat voor mij veel verder dan cijfers op een weegschaal of hoe je eruitziet. Het gaat over hoe je je écht voelt, in je lijf en in je hoofd. Over luisteren naar de signalen van je lichaam, ook als ze ongemakkelijk zijn.
Niet leven volgens strenge regels of het najagen van een ideaalplaatje, maar in verbinding zijn met jezelf. Weten wat je nodig hebt en kunnen zorgen voor je hoofd én lijf. Dat je jezelf soms uitdaagt om te groeien, maar óók ruimte maakt voor rust, zelfcompassie en balans. Echte gezondheid vraagt om aandacht voor je mentale én fysieke welzijn. Om jezelf te leren kennen en te begrijpen waar je patronen vandaan komen, zodat je helder weet wat je helpt, fysiek en mentaal.

'Waarom ik dit deel'
Omdat ik weet hoe makkelijk het is om jezelf kwijt te raken onder het mom van ‘goed bezig zijn’. Hoe vol je dagen kunnen zijn van ‘de juiste keuzes’ maken, gezond doen, to-do’s wegwerken en het streven naar ‘beter’, terwijl je lijf- en je hoofd diep van binnen moe zijn. Ik heb vooral ervaren hoe het voelt als je lijf grenzen aangeeft die je hoofd niet wil horen. En hoe verwarrend het is als ‘gezond gedrag’ je juist verder van jezelf af brengt. Ik deel dit omdat ik geloof dat echte zelfzorg niet gaat over perfect eten, veel sporten, altijd ‘in balans’ zijn en jezelf 100% van de tijd goed voelen. Maar over weten wat jij nodig hebt. Leren voelen. Durven te veranderen.

Als jij dat herkent, dan ben je niet verkeerd bezig. Maar voel je dat je vastzit? Dan is dit misschien wel het begin van verandering.